Afscheid van Dafne Schippers

Al een tijdje geen blogs geschreven, daarom maar twee kort achter elkaar. Want er is zoveel gebeurd wat de aandacht waard is.

En dat is ZEKER het afscheid van Dafne Schippers. Echt een icoon voor de Nederlandse atletiek én voorbeeld voor hardlopers. Ik heb al eens eerder geschreven over haar prestaties. Dus dat ga ik niet nog een keer doen. En een korte blik op wikipedia zegt genoeg. Helaas levert wikipedia ook de realiteit: "Dafne Schippers is een Nederlands voormalig atlete." Een voormalig atlete. Het zit erop. Uiteraard is alles van tijdelijke aard en geldt dit in het bijzonder voor topsport.

Ik persoonlijk kan alleen niet om het feit heen wat voor een voorbeeld en wat voor een strijder zij is. Iedereen die de atletiek in de gaten heeft gehouden in de laatste jaren weet dat zij vrij vroeg in het begin van haar carrière de grootste successen heeft beleefd. Daarna bleef de verwachting ongekend hoog, maar stonden blessures haar in de weg om diezelfde prijzen nog te behalen.

In augustus 2023 hoopte ze nog om competitief mee te kunnen doen aan de Olympische Spelen van Parijs in 2024. Ondanks chronische rugklachten en een gebroken ruggenwervel een jaar daarvoor. Ze bleef hoop houden en bleef keihard werken. Ze gaf toen aan dat er in het leven niets mooiers was dan een race lopen in een uitverkocht stadion. Helaas op 26 september 2023 heeft ze dan toch haar carrière moeten beëindigen vanwege die aanhoudende rugklachten. Buiten de prijzen die ze heeft behaald en de prestaties die ze heeft neergezet, is zij een lichtend voorbeeld van hard werken en ongekende doorzettingsvermogen.

Ik schrijf geen dingen die anderen nog niet hebben geschreven, maar vind het wel belangrijk dat dit geluid zo breed mogelijk wordt uitgemeten en zo ver mogelijk wordt gedragen.